Bu Hafta Geçti Mi ?

Aslında haftaya böyle başlamıştık :(
Gayet neşeliydi kuzum, her saniyesi koşturmakla ve gülüşmelerle doluydu !
Ne olduysa 1-7 Kasım'09 tarihleri arasında oldu...
Kasım ayı pekte uğurlu gelmedi anlayacağınız !!!...Hafta başında başlamıştı rahatsızlığı kızımın ama hafta sonuna doğru çok kötü oldu ! İki dişi birden çıkarttığını farkettim kızımın.
Dişlerin uçları belirginleşmişti, damaklar da gayet şiş durumdaydı
ama çıkan dişler "köpek ve azı" denilen dişler olunca;
ağrı ve ateşlenme olağanlaştı.Hala geçmiş değiller !
*
Daha önce de bu postta, bu resmi eklemiştim.O kadar kötüydü ki hali,
bir an Allah Korusun, kaybediyorum zannettim, düşünün o kadar kötü :(
Günlüğümü bir okusanız zaten, bu sitede yazanlar ne ki !!!
*
Allah kahretsin ki; tv'lerde yayınlanan, her saniye beynimizi kemiren Domuz Gribi haberi beni en fazla endişelendiren oldu.Baktım ki ateş düşmüyor,
İshal yok ama sürekli mide bulantısı - öğürme var, ağzında balgam
ve salya birikintisi de var!
*
Aklıma gelmiyor ki o an stresten;
aslında her diş çıkartırken ola(N)cak - olağan şeylerden bunlar !!!
*
Ateşi 39'un altına çok fazla düşmeyince tekrar doktora gitme kararı aldım.
Eşim henüz eve gelmemişti, arayıp
"Ben acil'e gidiyorum" dediğimde - kendisi 30 dakikalık mesafedeydi,
telefonu kapattıktan 5-7 dakika sonra falan kapıdaydı !
.
Bu defa özel hastaneye gitmek istemedim, bizi dinlemediklerini düşündüm
ve kapsamlı devlet hastanesine gitme kararı aldık.
Salgın var ya hani,
hani her düşmeyen ateş o "andır grip" belirtisi ya;
Tahliller yaptırırız dedim kendi kendime ...
.
Önce Avcılar Murat Kölük Devlet Hastanesine gittik.
Nereden baksanız 100 tane hasta vardı içeride ve hepsi yetişkin,
gayette HASTA'lardı yani.Küçücük çocuğun orada sıra beklemesine göz yummak istemedik ama ne olur ne olmaz diyip; yine de sıra numarası aldık,
(aralarında hasta yakınları da vardır diye düşünerekten)
.
Bu arada Ece susmuyor tabii ki, eli kulaklarında, yanağında, çenesinde
ve sürekli bağırıyor, ateş deseniz o biçim yüksek !
*
"Yok"; dedi eşim, "gidelim özel hastane'ye hadi".
Olmaz dedik (annem de yanımızda), özel hastanelerde bu saatte ilgi alaka olmuyor, kaldı ki gündüz de olmuyor gördük yani !
(Bir daha gitmeyi düşünmediğim -doğumdan itibaren- doktorumuz
AVCILAR HOSPİTAL'de "FEYZULLAH YESEVİ"
- Medicana'ya da daha önce gitmiştik aynıydılar -Ya biz doktorlardan anlamıyoruz, ya da gerçekten iyi değiller )
*
Aklımıza Yenimahalle Doğum - Çocuk Hastanesi geldi.
Hemen oraya gittik ki ne görelim ! Herkes mi hasta olur yahu.
Ama O'nlar da haklı, öksüren çocuğu hastaneye getirmişler,
SALGIN var ya - hepimiz DOMUZ GRİBİ olduk ya ! Tövbe yaa !
.
Neyse, biz gittiğimizde sıra numarası -108-'di,
benim aldığım numara ise; -192-
!!! Aynen öyle yuhhh !!!
.
Eşim hala tekrarlıyor, boşverin, gidelim! Ve biz hala ısrarlıyız.
Nedense; tüm tahlillerin yapılması lazım
ve en iyi devlet hastanelerinde olur bu işler diye !...
.
Bu arada Göksel büyük ablasını aramış.
Biz hastanenin bahçesinde beklerken, kapıda Mustafa'yı görünce şok oldum.
Düşüncem; "Onlar kimi getirdi acaba" diye.
Aramadık ya. aklıma da gelmiyor eşimin arayacağı !
.
Hala bekliyoruz, bu arada hastaneye geleli 2 saat olacak / sıra -140-larda /
Dışarıda hasta yakınları telefon görüşmesi yapıyorlar, Lösemili çocuklar camlardan dışarıyı izliyor, Ece'den durumu daha da kötü olanlar var.. vs..vs..
.
Aklımıza Vakıf Gureba Hastanesi geldi.Daha doğrusu ablam söyledi.
Küçük görümcem'in eltisi de orada hemşire(Birsen).
Nasıl da denk geldiyse; Allah işte yardım ediyor bir şekilde,
Birsen abla o gece nöbetçiymiş hastanede !
Allah Razı olsun, her zaman aramız iyidir kendisiyle,
O benim tanıdığım ELTİ'likten ziyade, arkadaşlarımdan da öte bende !
"-"
Bu arada, bukadar oyalanacağımız aklıma gelmediğinden,
yanıma ateş düşürücü almayı akıl etmedim.Hastaneye gidiyoruz ya ne biliym!
Bunun fırçasını da yedim çok şükür Birsen'den :) Artık unutmam!
Ben ilacı verdim, çıktık evden ...
"-"
Birsen hemen ateşini ölçtü Ece'nin.O an ateşi 39.7'ydi :(
Komple soyduk üzerini (ince giydirmiştim zaten)
Çocuk doktorunu aradı ve çocuk katına çıktık.Oradaki doktorlar da sağolsunlar
gerçekten ilgililerdi (ki bunda Birsen'in payı %100) !
*
Paranox fitille başladı tedavi,
yaklaşık 1 saat sonra kan alındı kolundaki damardan .!.
O acıyla çığlık çığlığa ağlarken,
bir avuç kadar balgam kustu, elimizle çektik resmen ağzından balgamı .
Daha sonra idrar tahlili için torba takıldı
ve akciğer filmi için röntgen bölümüne gittik !
.
Süregelen zamanda, Ece halen hiçbirşey yemedi ve hatta emziremedim bile
En sevdiği yemekleri bile eliyle itti hep. Nazar Oldu Çocuğum!!!
.
Tüm tahliller yapılmıştı ve yine 1 saat kadar sonuç bekledik.
Eşim kek-bisküvi-süt- su falan aldı.Ece çeyrek bile sayılmayacak kadar kek yedi ve iki yudum süt içti! Saat 00:15 civarıydı, tahlil sonuçları çıktı !
*
Hamd olsun ki hiçbirşey yoktu kızımın vücudunda.Korktuğumuz başımıza gelmedi yani açıkçası.Tahlilleri de röntgeni de çok iyiydi Allah'a şükür !
Ateşi de düşmeye başlamıştı çok şükür !!!
"4 saatte bir - günde 6 defa dönüşümlü olarak;
ateş düşürücü fitil ve Calpol şurup vermem gerektiği
kesinlikle ANTİBİYOTİK vermemem, vücuda zararları olduğu için, hemen antibiyotiğe sarılmamam gerektiği önerisini de aldıktan sonra evimize geldik !
Hastane kokusu beni her zaman tiksindirmiştir.
En son 1 hafta kadar kayınvalidemin yanında refakatçı kaldıktan sonra,
daha da bir iğrenir oldum hastanelerden.
Dolayısıyla eve gelir gelmez,
manto'larımıza kadar, üzerimizdeki herşeyi yıkamak üzere biriktirdim.
*
Ece arabada uyumuştu.
Geldiğimde mama yaptım yemedi, süt ısıttım içmedi, uykusunda calpol verdim, bağırarak uyandı (ama mecburdum), su verdim çok az içti.
O'nun da üzerindekileri komple çıkarttım, vücudunu iyice dezenfekte edip, ayağımda salladım.Tabii ki uyumadı !
Sabah'a yakın Tv'yi gösterdi,
Caillou hastası olarak, hasta kızımı tv karşısına koydum
Gözlerden de bellidir, hem hasta hem uykulu hem de ağlamaktan şiş haldeler !
Oynayan bebeğini de bu aralar hiç bırakmıyor.Adı FISTIK oldu bebeğin !
Onu da koynuna koydu ve çizgi film izledi bir müddet !
Ben de; fırsattan istifade çamaşırlarımızı yıkadım, evi toparladım.
Sanki evde hastane kokuyor gibiydi, Ece'ye battaniye örtüp, tüm evi havalandırdım !
.
Saat 16:00 'ya kadar yine uyumadı, gözleri kapanıyor ama ağrısından uyumak istemedi.Bu saate kadar yine birşey yemedi, ilaç vereceğim için yemesi gerekiyor diye zorladım kustu, ilaçta içmedi, kustu - tükürdü- eliyle itti -döktü !
*
Rabbim'e Şükür olsun ki, bu krizi de atlattık.Diş ağrısı dışında pek birşeyi kalmadı gibi. O kadar korku yaşadım ki; Sürekli ağlayıp, gözünü bile açamadan uyuklar hallerini görünce !
Bende zaten Panik Atak var.Tedavi gördüm ama tam geçemedi.
Yani birisi hastayım dese, hemen telaşa kapılıyorum.En ufak şeylerde fazla abartıyorum.Çok sevdiğim yakınlarımı aramaya korkuyorum bazen.Çünkü en kötü ihtimalleri düşünür oldum! Paranoya derecesine döndüm artık.
Hele ki Ece doğduktan sonra daha kötüyüm ! En ufak şeylere ağlar oldum.
Muhabbet sırasında bile gözüm doluyor hemen.Fena durumdayım yani.
Allah aksilik vermesin başımıza (AMİN)
*
Dün gece yine çok ağladı yavrum, 4 gecedir kızım da ben de uyku uyumadık.
O yemek yemeyince daha da kötü oluyorum.Alışık değilim bir kere.
Ben de su dahi içemiyorum, moralim sıfır!
Zaten yemek, tek başıma pek de sevdiğim birşey değildir, dolayısıyla aramıyorum da !
*
Bu pozlar da gece yarısından sonra, biraz ilaç etkisiyle ayakta durmaya çalıştığı karelerden !!!
*
Allah aşkına maşallah deyin, artık resim-video koymasam mı diye düşünmüyor da değilim, hatta bloğa yazı yazmayı bile sonlandırabilirim bu sebepten dolayı.
Kaldı ki herkesin çocuğu var ve herkes çocuğunun iyi - mutlu - sağlıklı olmasını ister değil mi ?! Ben de "O Annelerdenim İşte" ! N'apıym !
*
Kızımı bu videodan sonra kesin baleye vereceğim.
İyileşsin de planlarımız çok !
Allah kimsenin evladını, ailesinden ayırmasın inşallah !
Ellerini avuçlarımızdan ayırmasın Rabbim !!!